Tylko dla Ciebie, strona 7

Nie zapomnę tego momentu chyba nigdy. To co wydawało mi się takie prawdziwe okazało się jedynym, wielkim kłamstwem. Tylko dla mnie to było coś niesamowitego, tylko ja to tak odbierałam. Ty mnie traktowałeś jak... no własnie powiedź mi jak? Jak kolejną dziewczynę do rozkochania czy jak dziewczyne, która ma zajmować myśli i czas? To nie oto w tym chodzi. Jak mogłam się tak pomylić. Pamiętam jak płakałam, kiedy sobie to uzmysłowiłam.  Tyle miesięcy żyłam w błędnym  przekonaniu. Byłam gotowa zrobić dla Ciebie wszystko. Nie mówiąc już ile nocy przepadło na rozmyślaniu o Tobie, na nasze rozmowy. Nie da się opisać jaką krzywdę mi wyrządziłeś. Nie chodzi mi o sam fakt tego, że pozostawiłeś mnie na kolejne kilka miesięcy, ale o moment kiedy w końcu się odezwałeś i rozmawiałeś ze mną jak gdyby nigdy nic, jakby nas nic nie łączyło i jak po prostu zacząłeś mówić jak Ci się podoba moja koleżanka. Jesteś bezczelny. Nie masz godności. Właśnie w ten sposób mnie obraziłeś, jednocześnie tracąc mnie już na zawsze. Nie chcę już mieć z Tobą nic wspólnego. Zawiodłam się.

Patrze na niego i widzę wysokiego chłopaka, który ma takie jak lubię trochę dłuższe blond włosy i pięknie niebieskie oczy. Przyglądam się jego twarzy i jak zwykle jest niedokońca ogolony, ma przeciętne usta, nos, policzki i w końcu natrafiam na jego oczy. Spoglądam w nie i prócz jego błękitu nie widzę nic. Nic z nich nie bije, są puste.Patrzymy sobie głęboko w oczy, nic nas nie łączy. Nic prócz żarliwej fascynacji i potrzeby posiadania kogoś kto nam wypełni czas. Cała prawda. Żadnej magii w nas nie ma i jestem pewna, że oddałabym wszystkie jego spojrzenia żebym znowu mogła spojrzeć na Ciebie. Żebyś zamiast niego to byłeś Ty. Taki jaki jesteś, czyli pełny ciepła, miłości, wysoki brunet o piwnych oczach. Który patrzy na mnie indywidualnie jak nikt inny na mnie nigdy nie spojrzał. Ciebie mi brakuje. Kocham Cię.

Kochany! Nie ma słów jakimi mogłabym określić jak bardzo się zawiodłam. Myślałam, że jak znajdę sobie innego chłopaka to mi przejdzie, że przestanę o Tobie myśleć... ale tak nie jest. Codziennie zastanawiam się co u Ciebie słychać, czy  coś Cie martwi...i jak pomyśle ile pięknych chwil nam przepadło i jak bardzo moglibyśmy byc razem szczęśliwi to coś mnie w środku rozrywa. Widocznie tak miało być. Przecież dobrze wiemy, że to nie było nam dane. Piszę do Ciebie by powiedzieć Ci o moim problemie, zawsze dzięki Tobie jakoś się odnajdywałam, więc mam nadzieję, że i tym razem tak będzie. Jak już wcześniej wspominałam, mam chłopaka. Miły, wygadany, wysoki blondyn, trochę szalony. Znam go krótko, ale mimo wszystko jesteśmy już parą. Lubię go, jedyne co mogę powiedzieć. Nie przypomina Ciebie w żadnym stopniu, dlatego chce być z nim. Żebym mogła zapomnieć. Wybacz nie mogę na Ciebie czekać całe życie ani Ty na mnie. Tylko dlaczego nie jestem szczęśliwa? Dlaczego jest mi z tym źle?

Chciałabym Cię mieć tu obok...