Viva forever!

Najcenniejszy ! :*
Długo się zastnawiałam jak to możliwe, jak to mogło się stać? Nie umiem znaleźć odpowiedzi. Byłam w Tobie tak bardzo zakochana. Dałeś mi tyle wspaniałych ciepłych myśli, tyle radości. Nie wyobrażałam sobie życia bez Ciebie, a teraz? Jestem tu i jestem szczęśliwa, przynajmniej nie narzekam. Co się stało? Jak to możliwe? Nie minęło przecież tak wiele czasu od momentu, kiedy powiedziałam sobie, że muszę z tym skończyć, z Tobą. Owszem początkowe dni były  dla mnie ogromnie trudne i obiecałam sobie, że już więcej  nie pozwolę żybyś tak mocno zaistniał po raz kolejny, bo wiem z czym to się wiążę. Wiem co przeżywałam, nie chce już tak. Nie chce się bać, że Cię stracę. Teraz jest inaczej, nie ma nic. Ale to nie znaczy, że jest źle... jest po prostu inaczej, bez żadnych emocji. Wiesz może to jakaś podświadomość powiedziała mi, że Tobie już na mnie też nie zależy. Nie oszukuj się. Jesteśmy coraz dalej od siebie, ale widocznie tak miało być. Zawsze będę ciepło Cię wspominać. Zasługujesz na kogoś innego. Jesteś wolny, zresztą zawsze byłeś. Teraz mogę Ci tylko być wdzięczna za te wszystkie momenty, kiedy po prostu byłeś, bezwarunkowo.

Dziękuję, za wszystko.