4 real.

Nie ma słów jakimi mogłabym opisać co do Ciebie czuję. Nawet nie potrafię tego zrobić. Możesz się tylko domyślać jaki sprawiasz mi ból swoją ciągłą nieobecnością. Ale dość już narzekania. Widocznie było tak Nam właśnie pisane. Jest w tym pewien tragizm, ale nic nie jesteśmy w stanie zrobić żeby mu zapobiec. Tak już po prostu musi być. Trzeba sie zaczynać godzić z tą sytuacją...i iść dalej do przodu bez Ciebie. Choć czy na pewno bez Ciebie? Przecież zawsze będziesz, gdzieś w głębi serca i kiedy będę potrzebowała ciepłej myśli po po prostu przypomne sobie o Tobie. W tej chwili jesteś dla mnie absolutnie wszystkim. Wszystkim czego nie mam i co równocześnie tak bardzo potrzebuje. Dlatego to przynosi smutek, to przez to, że jest do potrzeba, której nie da się spełnić. A nie umiem żyć chwilą, bo chwila się szybko kończy, za szybko. Potrafisz sprawić, że dosłownie w jednym momencie jestem najszczęśliwszą osobą na świecie, ale to się kończy. Twój głos, Twoje myśli odchodzą i wtedy ja jestem smutna. Więc, proszę Cię bądź !!